Butun beklentilerimizin aksine Adele (okunusu Adel) son 2.5 ay icinde cok begendigi bas yukari pozisyondan, dogum icin gerekli ve elverisli olan bas asagi pozisyona gecmedigi icin doktorum 3 Aralik 2009 saat 12:15'e sezeryan dogum randevusu verdi. Acikcasi, ilk seferinde normal dogum yaptigim, ve herkesi soyledigi, anlattigi uzere ikinci defa hizli ve kolay bir normal dogum yapip, sonra da kolayca iyilesmeyi umdugum icin bu biraz canimi sikti.
Ama saat 10:15'de hastaneye giris yapip, 12:15'de ameliyata hazir olup 12:50'de (asistan doktor 15 dakika geciktigi icin, yoksa daha da erken olucakti) Adele Su'nun aglamasini duymak ve onunla tanismak, daha sonraki iyilesme donemininin can sikintisi azaltti biraz. Bir yandan da ne zaman dogum yapacagimi bildigim icin Lula'nin takvimini planlamak ve sabah ona bir opucuk verip sakince ayrilmak, bir gece once bolca uyuyup bol enerji ile yeni bebisle tanismak da hic fena olmadi.
Her neyse, esas olan Adele Su'nun aramiza katilmis olmasi. Cok heyecanliyiz. Cok da ilginc bir his, iki kiz annesi olmak simdi. Lula sayesinde 2 yasina kadar olan bebislerin bakimi hakkinda yeterince bilgili oldugumuz icin Adele'lle daha sakin vakit gecirebiliyor, daha guven dolu bir anne gibi hissediyorum kendimi. Lula icin boyle hissetmedigim icin, en azindan ilk baslarda, bazen azicik uzuluyorum ama o da sadece kendisine ait bir anne ile 2 yil gecirdi; ilk cocuk olmanin da oyle bir avantaji var!
Adele simdilik yeni bebek doneminde, karni doydukca uyuyor, evdeki gecis donemini kolaylastiriyor. Lula yeni kardesine bolca opucuk veriyor, nereye giderse onun da gelmesini istiyor. Anneanne ve dede bize bolca yardim ediyorlar. Kalabalik evimiz yeni duzene mutlulukla alismaya calisiyor!
Diger Adele Su fotograflari burada.
« November 2009 | Main | January 2010 »