Alti yil oldu Lula dogali. O alti yil buyudu, ben alti yil olgunlastim... Dunyanin en tatli Lula'si bazen cok ugrastirsa, cok kizdirsa da, onsuz, onu sorulari, soyledikleri olmaksizin bir hayat dusunemiyorum. Gece yatarken en son sorusu " Her zaman birisi evde olucak mi?" oluyor. Benim cevabim hep ayni, "Tabii ki, sen istemesen de." Ben cikarken arkamdan "Hic bir zaman gitmeni istemiyorum" dediginde, gun gelecek isteyeceksin diye dusunuyorum icimden. Ama bir gulumseme yayiliyor yuzume, kalbim eriyor...
Bu yil Lula'nin dogumgununu arkadaslari ile jimnastik derslerine gittigi klupte kutladik!
Atlayip zipladilar uzun sure. Adele de ablasinin arkadaslari ile kosturdu bolca.
En son olarak da dogumgunu kizini buyuk parasut dedikleri bu renkli dev bezin ustunde ucurdular. Cok mutluydu bebegim!
daha nice yaşlara...
Posted by: melih | 11/30/2013 at 12:26 AM