Bir ay kadar once 100 gunluk cizim projem icin bir kavanoz cizdim. Bu kavanoz salonumuzda duruyor, ici kucuk kozalak ve taslarla dolu.
Bu aralar bu cizimlerle bolca ugrastigim icin evde yemek masasinin ustu malzemelerle dolu. Firca uclu kalem, metalik kalem, suluboya gibi boyayan kalem... Kizlarin cok hosuna gidiyor, kullanmalarina izin veriyorum hepsini. Gecenlerde Adele ayni kavanozu cizmeye giristi. Sonuc beni cok sasirtti, kucuk kizimin ne kadar buyudugunu, gozlem gucu ve cizim yeteneklerinin ne kadar arttigini farkettim!
Buranin ozgurluk bayrami sirasinda, ilk defa disarida canli olarak havai fisek gosterisi izledikten sonra da asagidaki cizim serisini yapti. Serinin adi bombdate, Turkce cevirisi bomba tarihi. Tam emin degilim bu anlama mi geliyor kendisi icin de.
Cesit cesit, patlamis havai fisekleri. Bombdate 1, Bombdate 2, ...
Lula'nin cizimleri hep beni cok sasirtiyordu, simdi de ayni sey gecerli. Gecen yil yaptigi cizimlere bol detay ekliyordu. Bu yil ise daha sade cizimler yapiyor ama daha gercekciler.
Ve en sevdigi kitaplardan biri olan Knuffle Bunny'nin kiz kahramani Trixie'ye benzeyen bir cizim.
Kizlarimla bu calismalari yapmak cok hosuma gidiyor. Anne kiz iliskimizin ozel bir parcasi. Cizim yaparken yaptigimiz konusmalar bizi yakinlastiriyor. Sectigim konulari anlattikca beni daha iyi taniyorlar. Buyudukce benim gibi cizebileceklerini, sabirla calismalarini gerektigini anlattikca sanki kucuk dersler aliyor gibiler. Tatli seyler.