Gunluk Hayattan :: Haberler + Fotograflar + Fikirler

(Komik) Aile Pozlari

Son zamanlarda gulup eglenirken sans eseri basarili aile fotograflari cektik. Normalde herkesin makinaya baktigi ve duzgun gozuktugu pozlar yakalamak zor oluyor. Asagida iki tane en begendigim var.

Bir aile partisi icin herkes guzel guzel giyinmisti. Gittigimiz yerdeki duvar kagidi cok guzel diye kizlarla fotograf cektirmeye calisiyordum. John "hadi simdi cok sert bakin" diye bagirinca, bu kompozisyon ortaya cikti.

Yakinimizdaki bir cocuk parkinda hep beraber oynarken Lula ve Didi aslan heykellerine tirmanip fotografimizi cekin diye bagirdilar, John'un yanlarinda kalmasina izin verip. 

Yaz tatilindeyiz. 6.5 ve 4.5 yasinin bazen keyfini bazen de inadinin tadini cikarmaya calisiyoruz. Cokca da cikariyoruz. 

Simdi de Adele buyudu!

Biraz geciktim. Burada Noel hazirliklari, okul partileri, tatil hazirligi derken aksamlari herkes yattiktan sonra yaptigim aktivitelere kalmadi vakit (ornegin buraya azicik birseyler yazma). 

Lula icin oldugu uzere Adele'in de bilimum dogumgunu kutlamalari yapildi. Once en sevdigi sushi lokantasinda yemek ve ilk pastasi ile 3 Aralik yani gercek dogumgunu kutlandi. Bu sevdigimiz sushi lokantasindaki Dell adli bayan garson kizlara her yemek sonrasina mochi veriyor, Japonlarin ozel dondurmasi. Benim getirdigim minik pastayi mochilerle susleyip sasirtti Adele'i bu sefer de!

Sonra, ilk defa olarak Adele'e sadece kendi arkadaslari icin bir parti duzenledik... Simdiye kadar Adele ve Lula'ninkini birlikte kutluyorduk. Bu yil 4 yas grubunu Pump It Up denilen, icerisinde dev sisirilmis kaydirak ve buna benzer oyun alanlari bulunan parti mekanina gittik. Aslinda cok benim tarzim degil, ancak yaklasik 20 adet 4 yasindaki cocugu kabul eden cok fazla alternatif de yok, sanat ya da yemek dersi yerleri gibi!

Zaten benim tarzim cok da onemli degil cunku Adele ve arkadaslari cok eglendiler, bir saat boyunca ziplayip durdular. Lula ve kuzenler de onlara katildi.

Yorulan arkadas grubunun toplu fotografi asagida...

Ve muhtesem final. Adele hala tek boynuzlu atlari, mor rengi ve gokkusagini cok seviyor. Ikinci pastasi bunlarin toplamiydi.

Ados dort yasinda!!!

Lula'nin yeni yasi!

Alti yil oldu Lula dogali. O alti yil buyudu, ben alti yil olgunlastim... Dunyanin en tatli Lula'si bazen cok ugrastirsa, cok kizdirsa da, onsuz, onu sorulari, soyledikleri olmaksizin bir hayat dusunemiyorum. Gece yatarken en son sorusu " Her zaman birisi evde olucak mi?" oluyor. Benim cevabim hep ayni, "Tabii ki, sen istemesen de." Ben cikarken arkamdan "Hic bir zaman gitmeni istemiyorum" dediginde, gun gelecek isteyeceksin diye dusunuyorum icimden. Ama bir gulumseme yayiliyor yuzume, kalbim eriyor...

Bu yil Lula'nin dogumgununu arkadaslari ile jimnastik derslerine gittigi klupte kutladik!

Atlayip zipladilar uzun sure. Adele de ablasinin arkadaslari ile kosturdu bolca.

En son olarak da dogumgunu kizini buyuk parasut dedikleri bu renkli dev bezin ustunde ucurdular. Cok mutluydu bebegim!

Cadilar bayrami

Bu yil buranin pek unlu ve populer Cadilar Bayrami icin kizlarin kostumlerini John kendi yapmaya karar verdi. Azimle iki hafta boyunca ugrasti. Arastirma, malzeme alisverisi ve uretim. Sonuc cok basarili idi ancak beklediginden cok daha uzun zaman aldi... Onumuzdeki yillarda daha basit kostum fikirlerini destekleyecegini saniyorum.

Tek boynuzlu at.

Ve bir cupcake...

John ile gurur duyuyorum!

Eller havada

Fotograflara bakarken farkettim, tesaduf olmus.

Adele yuzme dersinde, havuza atlamadan once kendince dansederken...

Lula ise okulda sorusunu sormak icin beklerken.

Ikisi de cok ciddi. Yeni yaslarina yaklasirken.

Sonbahar

Ilkbahar ve yazi atlamisim. Sonbahar butun guzelligiyle burada, esin kaynagi oldu yazmak icin...

Bizimkiler buradayken Milwaukee'ye gezmeye gittik. Yapraklar dokulmeye baslamisti. Humbolt Park'in minik goletinin etrafi bizi cok eglendirdi. Once etrafinda yuruduk.

Sonra ordekleri besledik...

Agaclar ve gunesin birlesimi cok guzeldi.

Her ne kadar guzel gozukse de, acikli bir goruntu. Kucuk goletdeki olu balik...

Yasasin sonbahar. Kendi icine donme zamani biraz.

Kovboylar

Kizlar evden kovboy sapkalarini giyip ciktilar. Cok havaya girdiler, zorlu kovboylar olarak. Sonra bana gulumseyerek poz verdiler...

Madem bu kadar ciddi kovboylarsiniz, bana ona gore poz verin bari dedim. Adele tam olarak anlayamadi, zorlu, ciddi kovboylar ne yapar, nasil gozukur. Ablasini kontrol etti.

Sonra da ona katilip ciddi pozunu verdi.

Cok gulduruyorlar beni, cok. Hem de bahar geliyor, yasasin acik hava! Keyfime diyecek yok.

Beyaz Tahta

Kizlarin oyun odasinda bir beyaz tahtamiz var, daha dogrusu beyaz tahta boyasi ile kaplanmis bir beyaz duvar. Herkesin duvara yazma istegi gideriliyor burada. Arasira da konulu calismalarimiz oluyor, sonbahar, farkli malzemeli sergiler gibi. 

Bu hafta bilim derslerinde haritalari ogreniyorlardi, ben de konuyu takip ediyim dedim. Bir dunya haritasi yapistirdim duvara. Simdiye kadar Adele ve Lula'nin yasadiklari sehirleri isaretleyip yazdim:

Sonra Lula yanima geldi. Bu sehirlerden bildigi birseyler cizmesini istedim. Cizdi (fazlasiyla) ve susledi tahtayi...

Sirasiyla cizdikleri:

• Ankara: Anneanne ve dedenin evi
• Antalya (yaz tatili icin gidildi, orada yasamadik): Su parki
• San Francisco: Sea Lions
• Istanbul: Bebek Parki
• Chicago: Hancock Tower

Cok egleniyorum.

Yine buyuduler!

Lula ve Adele dogumgunlerini kutladilar. Dort gun (ve iki yil) arayla dogduklari icin de yine bir arada. Chicago'daki ilk dogumgunleri tam da yeni okullara basladiklari zamana denk geldi. Yani henuz daha arkadaslarin belli olmadigi, yaslar kucuk oldugu icin butun sinifin dogumgunune cagrildigi zamanlara. Lula'nin sinifi 18, Adele'in sinifi 14 kisi!

O kadar cocuk ve anne baba ile keyifli bir parti yapabilmek icin kizlarin "bilim" dersi aldigi Kids Science Lab'de kutlamaya karar verdik. Burada iki saatlik kutlamanin ilk 45-60 dakikasinda ogretmenler cocuklara deneyler yaptiriyor. Sonra yemek, pasta zamani ve ozel son yanardag patlamasi!

Partiye gelen bilimadamlari onluklerini giydikten sonra laboratuvarlarina gectiler. Ilk deney kuru buz idi. 

Daha sonra dev kopuk calismasina gecildi. 

Ardindan pembe renkli macun ortaya cikti. Bu hareket ettirildiginde sertlesen, ele alinabilen ama sonra akan, her seferinde cocuklari sasirtan bir karisim. Dr Seuss'un unlu Oobleck'i.

Lula ve Adele'in tatli zevkleri cok farkli. Lula meyveli seker ve pastalari seviyor, Adele ise cikolatalilari. Cupcakelerini cok sevdigimiz Molly's kizlarin favori cesitlerini buyuk pastaya cevirdi. Acikcasi mor bir pastanin bu kadar keziz olacagini hic dusunmemistim, beni bile sasirttilar. Adele'e cikolatali pasta konusunda katildigim icin ondan cok yememek icin kendimi tutmam gerekti!

Ve muhtesem final! Bir yetiskin olarak yanardag patlamasi beni biraz hayal kirikligina ugratti ama asagidaki fotograftan Lula ve Adele'in benim fikrime katilmadigi belli...

Lula 5 ve Adele 3 yasinda! Kendimi ivir zivir seylere hayiflanirken buldugumda hemen yine kendime hatirlatiyorum: Hayat bu minnoslarla bu kadar guzelken hayiflanmak niye! 

Geri geliyorum...

Evimize tasindik. Yerlestik. Hic bitmeyen ev projelerinin buyuk kismi tamamlandi. Mahallemize alisiyoruz, komsularla tanisiyoruz. Kizlar yeni okullarina basladi. Adele emzik kullanmayi, Lula bizimle uyumayi birakti. Ben kosmaya basladim tekrar. Chicago soguklarina dayanabildigim surece disarida kosmayi deniyorum bu sefer.

Farkettim ki, cookthenet gunlugune yazmak benim icin bir ihtiyac olmus. Kizlarimin buyumesini, kendi buyumemi (olgunlasmak mi demek lazim), hayati hatirlatacak notlari kaydetmek icin. Bir hikaye anlatma araci olmus burasi, kendime anlatmak icin bile. Dusunmemi sagliyormus, yorum yapmami sagliyormus burasi.

O yuzden tekrar devam. Daha cok kizlari anlatacagimi saniyorum ama gun gectikce baska konularin girmeye baslayacagina eminim.

Yukaridaki fotograflar Museum of Contemporary Art'daki mobilya tasarim sergisinden. Ayakkabilari cikarip uzerinde yurunebilir dediler, Adele ve Lula hemen denediler. Kendi tarzlarini ekleyip yuvarlanmaya baslayarak.

Mola

Sanirim 11 yildir surekli yaziyorum buraya birseyler. Ama arasira bir durmak, dusunmek gerekiyor. Bir mola almak. Yeni sehrimizde bir mola veriyorum yazmaya. Azicik dinlenmek lazim. Bir de kendini yenilemek.

Kizlarla neler yapmaktayiz...

Bir oglen Adele uyurken, Lula ile kahve/lolipop keyfi yaptik. Aksesuarlari olmadan evden cikmiyor buyuk kizim.

 

 Adele ve Lula yuzme dersine gittiler. Lula suya atlama kismini pek seviyor... 

 Adele'in ise biraz destege (ittirilmeye) ihtiyaci oldu!

 Bilim dersinde ise keyfi tamamen yerindeydi. Yanardag patlamasi simulasyonu yaptilar.

Minik bir cam kavanozun etrafini kum kaplayip, icine kirmizi boyali kabartma tozu koydular. Sonra da sirke ile birlestirince kucuk bir lava patlamasi olustu. Patlamalar yapip durdular vaktin geri kalaninda.

Bir de tabii her zamanki hayvanat bahcesi ziyaretimizi yaptik. Gri renkli sehirde daha da bir pembe gorunuyor flamingolar...

Kelebekler

Once muzedeki dokumanlari okudu Adele.

Sonra gerceklerini yakindan ve cok merakla inceledi.

Biraz da kurutulmuslarina baktik. 

Cok sevdik yeni muzemizi. Nature Museum (Doga Muzesi). 

Gelismeler

Chicago'da gunler geciyor. Adele mamam (tamam) yerine okay demeye basladi yavas yavas. Ben ev bakma turlari sirasinda nerede oldugumuzu kendi kendime anlar gibi oldum. Buyuk Chicago kuculmeye basladi! Sevdigim muzelere uye olmaya ve bolca (kizlarla) ziyaret etmeye basladim. Hepsinin cocuklar icin cok guzel bolumleri var, haftasonu ne yapsak acaba diye bir sorunumuz olmuyor; hangi birini yapsak diye dusunuyoruz. Gecen pazar gunu Nature Museum'da iki kaplumbaganin hapir hupur solucan ve bocek yemesini izledik hep birlikte. Tabii ki pembe tacli olan Lula!

Lula'nin okulu gecen hafta tatilde idi. Bir hafta boyunca bir drama kampina gitti. Son gunlerinde bizi bir gosteri icin cagirdilar. 4-5 yasindaki cocuklarla 5 gun boyunca calistiklari dusunulurse, gosteri fena degildi. Lula, tabii ki, kendine has kisiliginin gerekceleri sebebiyle gosteriye katilmayi reddetti. Asagida drama grubunun fotografi ve yuzu yesil kedi maskesiyle kapali Lula var.

Bir de arkadaslar. Adele Buddy ile,  Adele ve Lula kuzenleri Grace ve Sasha ile pek iyi anlasiyorlar bu aralar. 

18. evi gorduk toplam olarak, henuz 100% begenilen bir secenek yok. Bakalim sayi kaca cikacak...

Karasal iklime geri donus

Chicago'ya geldik, uc haftayi gecti geleli. Neler yaptik, neler oluyor:

- Ilk hafta jetlagimizi atmakla gecti. Sabah erkenden uyanip kahvalti yapip, herkes uyanirken alisverisimizi bitirmis sekilde geri donup ogle yemegi yedik. Bir haftada atlattik bu donemi.

- Buddy yeniden aramiza katildi. Aksam disari cikarmalari San Francisco'dakilere gore daha soguk ve zorlu ama kopegimize kavusmak cok guzel. Lula'nin Buddy ile iliskisi eskiden oldugu gibi, cani istediginde oynayip, yoluna ciktiginda sinirlenmek seklinde. Adele ise uyandiginda Buddy nerede diye soruyor, caktirmadan surekli besliyor. Cok iyi arkadas olucaklar, umarim. Ikisinin fotografini cekemedim ama Lula ve Buddy asagida:

- Lula okula basladi. Istanbul'daki okulunun benzeri Chicago British School. Okul Istanbul'daki mini kampuse gore cok daha buyuk oldugu icin her gun kalabaligi gormek cok hosuna gidiyor. Artik okul degistirme islemine de alistigi icin herhalde, cok fazla zorlanmadi yeni okulunda. Bale derslerine bile basladi!

- Adele de benimle derslere basladi. Muzik, bilim! Her ne kadar bilim dersinde cozunurluk, karisim gibi kavramlari ogretmeye calissalar da, cocuklar icin esas eglence ortaligi dagitma ve suyla oynama. Hem de laboratuar onlukleri ile...

 

- San Francisco'yu ziyaret ettik. Eski sehrimiz ve arkadaslarimiz cok iyi geldi bize. Her ne kadar sisli ve yagmurlu bir haftasonu olsa da San Francisco'da, Chicago'nun sogugunun yaninda hic etkilemedi bizi hava.  Asagida donus icin havaalaninda iliman iklim giysileri ile Lula ve arkada kislik malzeme yiginimiz!

 

 

Chicago'ya alisma simdilik iyi gidiyor. Cok guzel bir sehir olmasi, her yerin muze ve cocuklar icin (soguk havada bile) aktivite dolu olmasi isleri kolaylastiriyor tabii...

Yay burclari

Adele ve Lula'nin dogumgunleri arasinda 4 gun var. Bu yil ikisini bir arada kutladik. Giderayak guzel bir parti yaptik kizlara, Ingilizce blogda bir iki fotograf daha var. Asagida o gunden bir aile fotografi... Tabii oyle buyuk grupta herkesin guzel cikmasi zor, bu buldugum en guzeli.

Kizlarimiz biraz daha buyudu!

Mesgulluk

Son zamanlarda Istanbul'u yasamaktan cok geri donusu planlar gibiyiz. Aklimiz biraz mesgul, planlanacak, toplanacak cok sey var. Tam buraya alismisken yeni okullar, yeni parklar bulunucak, yeni duzenler kurulacak.

Bu arada da en son tatilden bir iki fotograf ne zamandir bekliyor buraya koyulmayi. Bayramda Tekirdag'a gittik, aile toplantisina.

Lula ata bindi ve korkmadi, cok sasirtti beni. Yaninda yardimci eden bir amca disinda kimseyi de istemedi. Buyuyor kizimiz ciddi ciddi.

Adele de kendince tas, midye topladi Tekirdag sahilinde. Onun da cokca fikri ve enerjisi var hep.

Koyun ciftliginde en sevdikleri yer, temizdi cunku. Yerdeki koyun kakalari cok rahatsiz etti benim minik kuzularimi.

Fotograf Makinasi

Babasinin Amerika'ya bir haftaligina gitmesine kolayca izin versin diye Lula'ya bir fotograf makinasi sozu verildi (Aslinda ne zamandir bizim de bir kucuk makinaya ihtiyacimiz vardi, buyuk makina her yere kolayca gitmiyor. Bu makinayi da pembe secip, yanina Hello Kitty tasima cantasi alinca hemen Lula'nin hediyesi oluverdi).

Simdi bu yeni makinasiyla herseyi belgeliyor. Bolca minik ayak pozu, arabadan gectigimiz yerler, okudugu kitaplarin sayfalari. Asagidaki iki fotograf benim favorilerim.

Banyomuzda bir Adele bir de Lula icin oturak var. Bu Lula kendisininkinde otururken cektigi Adele'in oturagi.

Kitap, yap-boz ve minik hayvanlari.Toplu gozuktugune bakmayan, burasi evde en sik sagilan alan.

Istanbul onerileri icin cok tesekkurler. Inci'de bolca profiterol yendi. Eksik kalanlar Arboretum, Babazula ve Uludag'da Iskender!

Kendileri secmisler

Once eller asagida. Sonra HAVADA! Ogrenci ve hemsire. Okul sonrasi parti. Gercekten kendileri seciyorlar kostumlerini ve aksesuarlari.

Istanbul'da son uc ayimiz. Bolca gezdik, gorduk. devam da ediyoruz. Sizin gorulmez, yapilmaz, yenmezse olmazlariniz nedir Istanbul'da?

Okulun ilk gunu

Lula okulunda ikinci yilina basladi!

Cektigimiz fotograflara bakinca cok gulduk:

Lula: Tek basima olmadi yahu. Adele, gel, hadi gel buraya.

Adele: Hi, hi, hi...

Lula: Simdi oldu.

Pasabahce

Bu yil Turkiye'de yasama yilimiz, ve benim de kendimce herseyi Turk(ce) isi yapma yilim. Turk markalardan alisveris, Turk yemekleri yeme, Turk kahvesi icme...

Pasabahce'de, her ne kadar bolca ithal urun satsalar da, sevdigim Turk markalardan biri. Gecenlerde bardak almaya gittigimde Imza Urunleri serisini gordum ve bayildim. Selcuk Demirel benim en esinlendigim ustalardan biridir, Behic Ak da hemen arkasindan gelir. Bu seferlik Behic Ak'in bir karafi ve tam bize uygun Istanbul bardaklari benim oldu!

Bir fotograf karsilastirmasi...

Yine tatli arkadasimiz Zeyno'yu ziyarete gittik bugun. Bu eglenceli haftalik ziyaretleri cok ozleyecegiz geri donunce. Zeyno, Lula ve Adele cok keyifle oynuyorlar birlikte, en azindan ilk bulustugumuzda. Uyku saatleri yaklasinca gerginlik olabiliyor.

Bu sefer de yine ayni koltukta bize poz verdiler. Eski fotograf burada.

Cok heyecanli Arthur filmini izlediler kisa bir sure.

Sonra daha keyifli oyunlara gectiler. Lula kucuk kizlara bebek nasil sallanir ve uyutulur gibi konularda aciklamalarda bulundu.

Bu fotograflar yine cep telefonumla cekildigi icin bulanik. iPhone 3'um gun gectikce daha da yavasliyor ve eskiyor. Teknoloji bir yandan hayatimizi kolaylastirirken, bir yandan da surekli daha hizli, yeni, iyi istegini olusturuyor, en azindan bende!

Artist Kizim

Baslik cizimindeki degisikligi farketmissinizdir. Cizimler Lula'ya ait. Uzun sacli, uzun boylu olan kendisi. Digeri Adele. Esin kaynagi. Surekli onu ciziyor. Son zamanlarda teknigi, konulari, kompozisyonlari da iyice gelisti. Gercekten cok etkileniyorum. Ona hamile iken en buyuk hayallerimden beri bir gun birlikte resim yapmakti, keyifle yapiyoruz simdi.

Baslikta kullandigim cizimlerden birinin orijinali bu!

Bir de bazi listeler ekledim yan taraftaki menulere. Gezmek, yemek, almak, okumak, dinlemek. Turkiye'de yaptigim ve sevdigim her Turkce seyi buraya eklemeye karar verdim yavas yavas. Bir nevi buradaki uzun tatilimizi katalogluyorum kendim icin. Kitaplar arasinda Paulo Coelho'nun Aleph'ini aslinda Turkce olarak (Elif) okudum, henuz linki yoktu. Turk bir yazar degil ama koymamim sebebi Turk bir kiz, Elif, icin yazilmis olmasi idi. Kitabi alma sebebim de bu. Ingilizce'den once Turkce'ye cevrildi, konu sebebiyle.

Bir oyle, bir boyle

Once somurtkan fotograflar...

Adele araba yolcugulu daha baslamadan mutsuz. (Fotografi Lula cekti!)

Muzede fotograf cekince uyarildigi icin cok rahatsiz olmus, kendisinin de cekilmesini istemiyor.

Simdi de keyifler yerinde iken cekilmis fotograflar.

Santral Istanbul'da saklambac.

Pierre Loti'ye giderken teleferik keyfi.

Abla- Kardes

Kizlar gitgide birbirleriyle daha cok vakit gecirmeye, oynamaya basladilar. Tabii bu aninda didismeye, paylasamamaya, isirmaya, atmaya, vurmaya, bagirmaya donebiliyor ama sanki daha tatli zamanlara da yaklasiyoruz!

Neler yapiyorlar...

Mutfakta bir akrobat

Restoranda bir hanimefendi

 

Pikniklerden pozlar

Yaz geldi, piknikler, senlikler basladi.

Komsu sitelerden birinde yaz piknigi vardi. Bir Istanbul Hatirasi kosesi yapmislar, aksesuarlari ile birlikte. Adele kendisi yesil perugu secti. Gobegi ile iyi gider diye herhalde. Simdiden soyleyim, benim gomlegim ruzgardan havalanmis, hamile degilim yani.

Bu da Bebek senliginden. Lula SpongeBob ile fotograf cektirmeyi cok istedi ama yanina gidince utandi. Birlikte poz verdik.

Siyah Beyazlar

Adele'in saclari uzadi.

Lula ilk diplomasini aldi.

Lula 3.5, Adele is 1.5 yasinda. Lula yavas yavas adini yazmaya basladi, Adele ise takma adini (Didi) soylemeye. Turkiye'de yaz eglenceli gececege benziyor.

Bahar geliyor gibi

Lula salincakta ayakta sallaniyor...

Adele Galerist'de bizimle saklambac oynuyor.

Ikisi arkadaslari ile Bebek iskelesi onunde oynuyorlar...

Karacasu

Babaannemleri ziyaret ediyoruz Lula'nin Paskalya tatili sirasinda. Karacasu'dayiz. Hayatin daha yavas hizda aktigi, peynirin, sutun, nar eksisinin komsulardan alindigi guzel bir dag kenari kasabasi. Yesil vadiler, yavas yavas dallarinda buyumeye baslamis erikler var etrafta. Lula ve Adele hayatlarinda hic olmadiklari kadar toz toprak ile oynuyorlar. Eskinden Zeynep'le benim yaptigimiz gibi.

Dun sabah Aphrodisias'a gittik, hafif ruzgarli, yagmurlu bir gunde muzenin icini gezelim diye. Biz oradayken hava yumusadi. Gri bulutlar ve muhtesem renklerin altinda gezdik kalintilarin bir kismini.

Sonra da oradaki Ara Guler fotograf sergisini gezdik. Lula sergi salonundaki siralari, ozellikle en ondekini cok sevdi...

Blogger

Turkiye bir yasak daha getirdi Internet ortamlarina. Blogger kullanimi yasaklandi, Digiturk'un actigi bir dava sebebiyle. Yillardir cookthenet gunlugunu yazmak icin kullandigim Blogger'dan ayrilmak zorunda kaldim bu sebeple. Bir sure acaba bu komik durum duzelir, tekrar kullanima acilir mi Blogger diye bekledim ama olmayinca Typepad'a gecis yaptim. Hadi hayirlisi.

Bu arada Adele yurumeye basladi. Hem de son hiz. O yuzden guzel bir fotografini cekemedim. Hayat herkes icin guzellesti ama. Ediyle Budu olmaktan kurtulduk. Artik o ozgurce istedigi yere yuruyor, ben de tabii hala onu takip ediyorum ama illa ki elini tutmak gerekmedigi icin belim agrimadan.

Lula da uyuyor. Melekler gibi. Bizimle birlikte! Bebekliginde bile hic bize pas vermemisken, uc yasina basinca bizimle uyumaya karar verdi. Hatta benim yastigim evde en sevdigi yastik. Lula'nin boyle durumlari hep gelip gectigi icin biz de savasmamaya karar verdik. Uzerine dusmeyince bir sure sonra kendi yatagina doner herhalde diye umarak...

Minik ayaklar, cesit cesit arkadaslar

Bu minik hanim artik saci, gobegi, burnu nerede biliyor, bezi degistirilince kendisi gidip cope atiyor, eli kirlenince temizlenmesini istiyor ve bir de boyle pozlar veriyor.

John, Adele, Lula ve Lula'nin arkadaslari. Fransiz, Alman ve Suudi... Lula okulunu, Adele ise arasira okula gidip oyuncaklar ile oynamayi cok seviyor. Adele'in geldigi zamanlarda Lula'nin bu benim kardesim diye onu tanitmasi, sahiplenmesi cok tatli oluyor. Olgun, buyuk kizim benim!

Kizlar

Iste Adele'in arkadasi Zeyno! Lula'nin okulu da tatilde, hep birlikte ziyarete gittik. Lula'yi ufakliklarin yaninda izlemek cok tatliydi... Zeyno'nun oyuncaklari ile oynamasina yardim etti, sarkilar soyledi, ama bir yandan da kendisi her koseyi karistirdi.

Yemelik Icmelik

Bugun Istanbul'un guzel havasi ile yuruyus keyfinden sonra Dukkan Burger'in hamburgerini bir kere daha denemek uzere bizim oradaki subelerine gittik. Daha once farketmemistim, bir de sosisleri varmis. Adele'e bir tane soyledim. Normalde benim yemegimi paylasiyoruz ama son zamanlarda sanirim buyume doneminde oldugu icin pek bir istahli. Iyi ki soylemisim. Sosisi, sonra da benim hamburgerimin bir kismini guzelce midesine indirdi. Anason ve elma kurulu sosis gercekten cok lezzetli idi.


Icmelik

Bir iki dakika bos vaktim vardi bugun! Hava da oyle guzel olunca minik bir Turk kahvesi molasi aldim. Bu Turkiye yilinda sanirim en cok keyfini cikardigim seylerden biri de o. Mahallemizdeki Sef Makbul'e gidip kahveniz var mi diye sordum, tabii dedi tatli bir bayan. Sonra nasil istedigimi sormadan iceri gitti. Getirdigi kahve son icmelerimdeki en iyi tutturulmus seker kivamina sahipti benim icin. Nasil oldu bilmiyorum.

Bulaniklar ama komikler

Adele ve Lula'nin son zamanlardaki en buyuk keyiflerinden biri kostum degistirmek. Evde de oyle cok fazla secenegimiz yok, dogaclama yapiyorlar. Asagida Adele'nin koylu guzeli calismasi var. Bir de, yakinda yuruyecek gibi minis hanim.


Lula ise her turlu yeni aktiviteden cok keyif aliyor. Asagidaki fotografta, tek basina otobus koltugunda yolculuk etmekten (kucakta degil) cok gurur duydugu icin gulumseyen hali pek sirin. Arkadaki yolcu ise bizim bu mutluluk animiza supheyle bakiyor.

Adele'in yeni arkadaslarindan Zeyno'nun annesi Ahu, tatli kizina bakmaktan kendisine kalan kisitli vakitte harika bir is cikarmis, ablasiyla birlikte. Istanbul icin cocuk aktivitesi, restoranlari, kulturel etkinlikleri, cocuk alisveris bilgileri blogu. Bakiniz hadianne! Biz kullanmaya basladik.

Biraz yogunuz bu aralar

Yazamadim pek. Bir iki minik projem var, Adele neredeyse yuruyecek, surekli ayakta, oturmuyor falan derken kosturmaca mesgul etti/ediyor beni.

Yukaridaki fotograf Nazilli'deki Ipek Hanim'in ciftliginden haftalik siparisimiz geldigindeki heyecanin belgesi. Koliden paketler cikiyor, aciliyor, didikleniyor. Gelenler onlara hazirlaninca da keyifle yeniyor genelde. Cok hosumuza gidiyor burada da kucuk ciftlik bulmus olmak.

Herkese Iyi Seneler!

Cep telefonundan bulanik bir fotograf ama burada olmasinin sebebi aksam yuruyus rotamizin bu guzellikte olmasini ve buradaki yilimizin buyuleyiciligini bana hatirlatmasi. Yeni yila bunlari dusunerek giriyorum.

Papa ile bakismalar

Soze pek gerek yok.

Biraz gec kaldim ama...

Bakislar

Merakli gozler Lula'nin okulunda detaylara bakarken.

Son gunlerden aktiviteler

Oyuncak Muzesi'ne girmeden oncesinde bakismalar

 

Santral Istanbul'da kontrol odasi

Santral Istanbul'da acil durum kabininde didisme

Bukres

3 yil aradan sonra ilk Gez-Yaz yazisi! Iki gunluk Bukres gezimizi anlattim. Bu sefer Ingilizce.

Muzede

Istanbul Modern'de bana poz verdi buyuk kizim. Yagmur altinda muzeye kostuktan sonra azicik keyif yaparken. Istanbul Modern sergi alani, sergileri, cafesi, dukkani, binasi, yani herseyi ile cok begendim bir yer. Uye olmayi dusunuyorum.

Sirine

Saniyorum her anne baba zaten kendi cocugunun (cocuklarinin) dunyanin en tatli cocugu oldugunu dusunuyordur. Ben de farkli degilim. Hele asagidaki gibi anlar boyle dusunmemi cok kolaylastiriyor:

Sirine ama esasli sirine. Hala durmuyor yerinde...

Lula okula basladi!

Minik kizimiz yine okullu oldu. Okullarinin onlugunu her sabah heyecanla giyip arkadaslari ile bulusmaya gidiyor. Hem arkadas ozleyen ona, hem de sabahlari bir iki is halletmek isteyen bize iyi geldi bu yarim gunluk okul! Sevinc ve ozlemle bulusuyoruz oglenleri...

Sonbahar

En sevdigim mevsim burada. Her ne kadar Istanbul'da biraz yagmurlu baslasa da, hafif kalin katlar ortaya cikti! Bir de Adele'in ilk disi! Yuzunun ifadesinden de anlasilacagi uzere biraz eksi nane kendisi.

Bir de, Buddy bizimle Turkiye'ye gelmedi ne yazik ki. Chicago'da John'un ablasi bakiyor, biz de ozluyoruz. Asagida yeni arkadaslarindan biri ile...

Buyuyorlar

Buyuyorlar ama ayni anda poz vermiyorlar bana! Lula yavas yavas daha cok Turkce kelime soyluyor ama hala Turkce'ye tam hakim degil, cumle kurmaya baslamadi. Adele ise yakinda emekleyecek. Inanilmaz istekli ve hareketli. Lula'nin beni ugrastiran bir bebek oldugunu dusunurdum hep, biraz mizmiz gelirdi baska bebeklere gore bana. Adele ise mizmiz degil ama surekli ilgi istiyor, emeklemeye calisip yuzustu dusuyor, kaldirilmak istiyor, ablasinin oyuncagini istiyor, bizim yedigimizi yemek istiyor, hava almak istiyor, araba koltugunda oturmak istemiyor, sunu istiyor, bunu istiyor. Sanki beni daha cok ugrastiriyor, ama soylenmiyorum, hep guluyor!

Turkiye'ye geldik!

Yillar once bu gunluge Amerika'da neler yaptigimi yazmak icin baslamistim. Herkese emailde ayni seyi anlatmaktansa, buraya yazayim, isteyen okusun diye dusunmustum. Simdi bir yilligina Turkiye'de yasayacagimiz icin burada ne yaptiklarimizi Ingilizce gunlugume yazacagim, Amerika'da biraktiklarimiz okusun diye. Ama tabii ki buraya da ara sira yazmaya devam edecegim.

Asagida Lula yeni plastik topu ile sokakta oynayip arkadas ararken

ve Adele surekli ayaklarini minciklayan yabancilara sasirmisken...

Son gunler

6 gun kaldi San Francisco'dan ayrilmamiza. Kizlar bunlarla mesgul:

Lula Buddy ile kaldirimda. Aralari bazen cok iyi, bazen Buddy Lula'nin sozunu dinlemeyince cok fena. Bu fotograf oglen uykusunu geciktirmek istedigi icin Buddy ile keyif yaptigi zamanlardan birinde cekildi.

Adele zurafa Sophie'yi yerken. Birlikte bolca zaman geciriyorlar. Saci minik (minicik) tokalar takilacak kadar uzadi.

Biz de yine iki haftada birlik disari cikma gecelerimizden birinde San Francisco'nun unlu federal binasina gittik. Mimarisi oldukca ilginc; yesil ve surdurebilirlik denemelerinin yapildigi bir bina. Sky garden (gok bahce) denilen mola alani 11 ve 12. katlarin arasinda. Bu fotograflar oradan. San Francisco'nun John batisina, ben dogusuna bakarken.

Butun fotograflar yine iPhone ile cekildi, tam net degiller.

Gundelik maceralar

Geri sayima basladik San Francisco'da. Ayrilmamiza 5-6 hafta kaldi. Bu sevdigimiz sehrin eskiden (iki minik bebis oncesi yani) cikardigimiz gibi keyfini cikarmak, ilk tanistigimizdaki tasasiz zamanlarimizi hatirlamak icin iki haftada bir cumalari kizlarimizi bakicimiza birakip disari kaciyoruz. Ilk tanistigimizda gittigimiz restoranlar, sevdigimiz dondurmacilar, yeni acilmis denenmesi gereken yerler ve sadece yurumeyi ozledigimiz sokaklara gidiyoruz. Absinthe Hayes Valley civarinda en sevdigimiz, bariyla unlu bir restoran. Oturdugumuz kosede, aksam uzeri gunesi esliginde limon seritleri keserken garsonlardan biri, havaya fiskiran limon kabugu baloncuklari cok hosumuza gitti.

Buradaki arkadaslarimizi da cok ozleyecegimiz icin her firsatta sosyallesiyoruz. Aksam uzeri oynama partileri, aksam yemekleri, haftasonu aktiviteleri! Asagida Lula ve Lotty Lu Goat Hill Pizza'daki aksam yemeginden sonra disaridaki muzisyenleri elele tutusup dinlerken. Araya Adele de girmis.

Son on yilda John ile bir cok farkli adreste yasadik. Once Berkeley, sonra San Francisco'da bir dolu farkli semt. Tek degismeyen adresimiz kullandigimiz Posta Kutusu idi. Sehirden ayrilmak uzereyken iliskimizi bitirdik... Bu fotograf en son mektuplari kontrol edisimden sonra cekildi.